Die bladeren lijken op die van de robinia, maar daar is het zelfs geheel geen familie van. De boom is in zijn natuurlijke vorm zeer opvallend . De bloemen zijn erg klein, maar zeer talrijk en eenslachtig. De luchtige, vertakte kroon heeft een fijne structuur.
De meeste rassen hebben een mooie herfstkleur. De kleine, afvallende fijne blaadjes .
Kenmerkend zijn de grote doornen aan stam en takken. Gleditsia doet het zowel goed op natte als droge gronden. Het grote, samengestelde blad loopt laat uit en heeft een gele herfstkleur.
Na de bloei verschijnen slechts zelden peulen. Heeft een diepgaand wortelgestel met veel vertakkingen en kan goed in verharding. Het wordt later en langzaam groener. Hoogte na jaar: meter.
Bloei: in juni-juli, metonopvallende, witte trossen, is een goede honing leverancier.
Blad : geveerd tot dubbel geveer erg fijn, donkergroen, mooie . Veel bomengidsen zijn superingewikkeld ! Het is een varenachtig blad , frisgroen van kleur en enkel- of dubbelgeveerd. In de herfst ver- kleuren de bladeren tot een fraaie goudgele kleur. Vooral dit jaar was de herfst in ons park mooier dan ooit en de valse christusdoorn was toen ook echt een sierraad van het park. Bestaat er dan een echte christusdoorn?
De eerste behoort tot de familie van de vuilboomachtigen (Rhamnaceae) en de tweede is lid van de familie van de Caesalpiniaceae (vlinderbloemigen). L Bloemen na warme jaren in de volgende voorzomer verschijnen wit, geuren in lange trossen. VERGELIJK Honingboom (p.
352). Valse christusdoorn (p. 348): bladen kleiner, dikwijls dubbelgeveerd. GLEDITSIA TRIACANTHOS INERMIS. Heeft een grijze stam met ondiepe groeven, de twijgen en het jonge blad zijn roodbruin.
Hij heeft daarom vaak de voorkeur bij aanplant in straten en lanen. Jonge twijgen zijn goudkleurig, maar . De inermis cultivar heeft in tegenstelling tot de wilde cultivar bijna geen doornen. Het blad van deze boom is .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.